මගේ අදහස්

පසුගිය කොටසින්...

"අමිත් හරි වෙනස් අරුන්, එයාගෙ ඇස් දිහා බලාගෙන මට මුලු ලෝකෙම අමතක කරන්න පුලුවන්."
"වැඩේ හොඳටම දුර දිග ගිහින් වගේ."

අද එතැන් සිට....

"අනේ මන්ද අරුන් මම තාම එයාට හරියටම මේ මුකුත් කිව්වෙ නෑ. මම ඉක්මන් වෙනව වැඩිද කියලත් මට හිතෙනවා."

"work on it. dont rush things. එයා ඔයාට මොනා හරි කිව්වද ?"

"නෑ. ඒ උනාට අපි දෙන්න කතා උනා මේක නිකම්ම නිකන් sex relationship එකක් නෙමේ කියල. අපි දෙන්න කතා උනේ මේකට ට්‍රයි එකක් දීල බලන්න. මම ඌට ආදරෙයි අරුන්, පැලෙන්න ආදරෙයි. කෙවින්ගෙන් පස්සෙ මගේ ජීවිතේට මේ තරම් ලං උනේ නෑ කිසිම කෙනෙක්. "

මගේ ඇස් දෙකට කඳුලු ආවා. ඒ අමිත් වෙනුවෙන්ද නැත්නම් කෙවින් වෙනුවෙන්ද මම දන්නෙ නෑ. සමහර විට දෙන්නම වෙනුවෙන් වෙන්න ඇති.

"ඔයා තාමත් කෙවින් ගැන හිත හිතා දුක් වෙනවද ?"

"නෑ අරුන්. මට එයාව අමතක වෙන්නෙ නෑ කවදාවත්. එයා මගේ පලමුවෙනි ආදරේ. මම මැරෙන තුරාවට එයාට ආදරේ කරයි. ඒත් එයා ආපහු එන්නෙ නෑනෙ. මම ජීවිතේ ඉස්සරහට යන්න ඕනෙ. මට විශ්වාසයි අමිත් එක්ක මට ජීවිතේ ඉස්සරහට යන්න පුලුවන් කියල. ඒ උනාට මගේ හිතට වරදකාරී හැඟීමක් එනව අමිත් එක්ක සම්භන්දයක් පටන් ගත්තා කියන්නෙ කෙවින්ව අමතක කලා කියන එකද කියල."

"අහන්න සයුරු, කෙවින් ආපහු එන්නෙ නෑනෙ ඔයා මොනා කලත්. අනික ඔයා හිතනවද කෙවින් ඉන්න තැනක ඉඳල සතුටු වෙනව කියල ඔයා එයා ගැන හිත හිතා දුක් වෙනවට. එයා හැමතිස්සෙම හැම දෙයක්ම කලේ ඔයාගෙ සතුට වෙනුවෙන්. තමන් වෙනුවෙන් නෙමේ නම් ඔයාගෙ සතුට ගැන හිතපු ඒ මනුස්සය වෙනුවෙන් හරි ජීවිතේ ඉස්සරහට යන්න. "

මගේ ඇස් දෙකෙන් කඳුලු බේරෙනවා දැන්.

"දැන් අවුරුදු කීයක්ද ? 5 කටත් වැඩී. කව්රු හරි ඔයාට ලං වෙනකොට ඔයා එයාව අත අරිනව. මේකටත් එහෙම වෙයිද? "

"නෑ අරුන් මට අමිත්ව අතාරින්න බෑ. මම ඌට ආදරෙයි ගොඩක් ආදරෙයි."

"එහෙනම් ඉතින් කිසි ප්‍රශ්නයක් නෑනෙ. අපි කමුද ? බඩගිනියි."

එතනින් පස්සෙ අපි කතා කලේ සාමන්‍ය දේවල්. අරුන් මට එයගෙ ට්‍රිප් එකේ කරපු කියපු ඒව රස කර කර කිව්ව. කාල ඉවර වෙලා අපි දෙන්න එලියට ආව. අරුන් ගියා ගෙදර මම ආපහු ඔෆීස් එකට ගියා. යන අතරමගදි අමිත්ගෙන් කෝල් එකක් ආව.

"අයිය බබා කෑවද ?"

"මම කෑව. බබා කෑවද ?"

"ඔව්. අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම නිදි. මම එන්නම් තව ටිකකින්"

"ඕකේ. ඇවිල්ල රිසෙප්ෂන් එකට කියන්න මාව හම්බවෙන්න ආවෙ කියල. එතනින් ඔයාව උඩට එවයි."

"ඕකේ. see you soon"

මම ඔෆීස් එකට ගිහින් ආපහු වැඩ පටන් ගත්තා. පැය භාගයකට විතර පස්සෙ සුමුදු ආව ඔෆීස් එකට අමිත්වත් එක්කගෙන. මට ඇහැක් ගහල සුමුදු ගියා දොරත් වහගෙන. මම නැගිටල ගිහින් අමිත්ව තුරුලු කරගත්තා.

"දැන් මොකටද මට එන්න කිව්වෙ ?"

"මම අර අපාර්ට්මන්ට් එක ගත්ත."

"මරුනෙ. කවද්ද දැන් පදිංචියට යන්නෙ ?"

"පදිංචියට යන්න කලින් ඒක furnish කරන්න ඕනෙනෙ. ඒක නිසා තමා ඔයාට කතා කලේ. මට ඒව තෝරන්න උදව් වෙන්න."

"මම මොනාද interier designing ගැන දන්නෙ. අපේ අම්මගෙන් තමා ඒව අහන්න ඕනෙ."

"හරි හරි මගේ තනියටවත් එන්නකො"

මම ගත්තු අපාර්ට්මන්ට් එකේ අමිත් එක්ක එකට ඉන්න එක ගැන මම හීන මවනවා. ඒ නිසයි මේ වැඩේට එයා ඕන උනේ. එයත් කවද හරි ඉන්න තැනක් නිසා එයාගෙත් අදහස් ගන්න ඕනෙ. මම අමිත්ව එක්කගෙන ගියා අපේ furniture show room එකට.

"අම්මෝ මේකෙ ලොකු, මෙච්චර ලොකු furniture showroom එකකට මම ආවමයි. මීටත් වඩා ලොකු ඒවත් තියෙනවද ?"

"දැනට මීට වඩා ලොකු ඒව තව 3 ක් තියෙනව. the furniture store එක අහල තියෙනවද ? ඒක තමා ලංකාවෙ ලොකුම එක. ඊට අමතරව index living mall එකට අයිති ඒව දෙකක් තියෙනව. ඒ තුනම මීට වඩා ලොකුයි."

තව මාස කීපයකින් මගේ අලුත් showroom එක ඔය ඔක්කොටම වඩා ලොකු වෙන බව මම අමිත්ට කියන්න ගියේ නෑ.

"හරි අපිට මුලින්ම master bed room එකට බලමු........."

අපි 3.45 වෙනකම්ම තේරුවා ඒ උනාට අපාර්ට්මන්ට් එකට ඕන බඩු වලින් බාගයක් වත් තීරණය කර ගන්න බැරි උනා.

"මල්ලි බබා මට මීටින් එකක් තියෙනවා 4ට. ඔයාට ඒක ඉවරවෙනකම් ඉන්න පුලුවන්ද ? දෙන්නම යමු අම්මවයි තාත්තවයි බලන්න. "

"අයියෝ මම එතකන් මොකද්ද කරන්නෙ ?"

"වැඩිම උනොත් පැය භාගයයි. මගේ ඔෆීස් එකෙන් ඉන්න එතකන්. "

අමිත් ඔලුව වනල කැමැත්ත ප්‍රකාශ කලා. මම අමිත්ව ඔෆීස් එකට ඇරලවල කොන්ෆරන්ස් රූම් එකට ගියා. චානක, සාගර, සුමුදු තුන් දෙනාම ඇවිත් හිටියා. චානක, සාගර දෙන්නත් මගේ පොඩි කාලෙ ඉඳල යාලුවො. චානක අපේ finance manager. සාගර human resource manager.

"අද බොස්ගෙ මූණෙ පෙම් හිනාවක් තියෙනව. මොකෝ දන්නෙ නෑ"

සාගර වදේ ගහන්න පටන් ගත්තා. මම හිනා වීගෙන වාඩි උනා.

චානක ෆයිල් එකක් දිග ඇරගෙන කියවන්න පටන් ගත්ත.

"අලුත් බිල්ඩින් එකේ වැඩේට අපි හිතුවට වඩා වියදම යනව. මුලින් හිතුවට වඩා 10% කින් වියදම වැඩී. ඒ ගැන රිපෝර්ට් එකක් මම හැදුවා. "

චානක මට ෆයිල් එක දුන්න. මම ඒක උඩින් පල්ලෙන් බැලුවා.

"මේක ඉතින් අපි බලාපොරොත්තු වුන දෙයක්නෙ. ඒත් මෙච්චර වැඩි වෙයි කියල මම හිතුවෙ නෑ. "

"බෝනස් වැඩේ අවුලක් නෑ බොස්. අපිට ඒක කරන්න පුලුවන්. මම චානක එක්කත් ඒ ගැන කතා කලා."

චානක ඔලුව වනල ඒක අනුමත කලා.

"අපිට තව සේවකයො ගන්න වෙනවා අලුත් තැනට ගියාම. ඒව දැන්මම ඉඳල කලාම අපිට ලේසියි. මේ රිපෝර්ට් එකේ තියෙනව ඒ ගැන විස්තර. බොස් කැමැත්ත දුන්නු ගමන් පත්තරේ දාන්නම් "

සාගරත් මට ෆයිල් එකක් දුන්න.

"දිමුතු මේ ලඟදි මාව හම්බ වෙන්න ඇවිත් අදහසක් දුන්න."

මම ෆයිල් එකෙන් ඔලුව ඉස්සුවා.

"මිනිහ කියනව අපි house & garden වගේ මැගසින් එකක් කරමු කියල."

"අදහසනම් හොඳයි. ඒත් අතින් කයිට් වෙයිද ?"

"මම හිතන්නෙ නෑ එහෙම වෙයි කියල, ඒ වගේ හොඳ මැගසින් එකකට හොඳ මාර්කට් එකක් තියෙනවා. ලංකාවේ ඕන තරම් life style මැගසින් තිබ්බත්, house & garden වගේ එකක් නෑ."

"එයාට හෙට මාව හම්බ වෙන්න කියන්නකො"

අපිට කතා කරන්න තිබ්බෙ එච්චරයි. මම ආපහු මගෙ රූම් එකට ගියා. අමිත් ජනේලෙන් එහා අහස දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. මම ගිහින් පිටිපස්සෙන් බදා ගත්ත.