මගේ අදහස්

මගේ ෆෝන් එක වදිනවා. මොකාද මේ කරදර කරන්නේ.

"හෙලෝ"

"සයුරු අය්යේ. නිසල කතා කරන්නේ. අද එනව නේද ?"

"ඔව් බං එනව. අපේ මල්ලි වැඩ ඇරිල එනකං ඉන්නෙ. තව පැයකින් විතර එන්නම්."

"ඕකේ එහෙනම්. බායි."

හෙට අපෙ පන්සලේ කටින පින්කම. නිසල මල්ලිලාගේ ගෙදරින් තමා කටින චීවරේ ගෙනියන්නෙ.
අද කොල්ලො ටික එහෙ නයිට ගහනවා. මම මේ බලන් ඉන්නෙ මල්ලි එනකං එහෙ යන්න. කිව්ව වගේම පැයක් යනකොට අපි එහේ. නිසල මල්ලිගේ මුලු පවුලම ඇවිත් අපිව සාදරයෙන් පිලිගත්තා. ටික වෙලාවක් ඕපදූප කියව කියව ඉඳල ඇති උනාම අපි පටන් ගත්තා ඕමි ගහන්න.

"කෝ බං අනිත් උන් ?" මට හරි ප්‍රශ්නයක් අනිත් කොල්ලො ටික නැත්තේ මොකෝ කියල.

"දැං එයි."

ඒක කියනවත් එක්කම පහල තට්ටුව පැත්තෙන් ඇහුනා ලොකු කාලගෝට්ටියක්. කට්ටිය ඇවිත් වගේ. ඔන්න ඉතින් එකපාරටම කාමරේට කඩා පනින හමුදාවෙන් කඩා පැන්නා. කොල්ලො 10-12 විතර ඇවිත්. එතන හිටපු ඔක්කොම වගේ මං අඳුරන උන් එක්කෙනෙක් ඇරෙන්න. එයා කාමරේ ඇතුලට ආවේ අන්තිමට. ලැජ්ජාවෙන් වගේ ඇඹරි ඇඹරි.

අම්මට හුඩු. මුගේ ලස්සන. අවුරුදු 16-17 විතර ඇති. වැඩිය උසත් නෑ, කොටත් නෑ. ඇස් දෙක දිලිසෙනවා. මම නිකං වශී වෙලා වගේ බලාගෙන හිටිය. අනේ ඉතිං එයත් මං දිහා බැලුවා. හිනාඋනා.

අපි වගේ කොලුකාර කොල්ලන්ට තියෙනවා අමුතු හැකියාවක්. ඒකට කියන්නේ ගේඩාර් කියල. ඒකෙන් අපිට පුලුවන් කෙනෙක් gay ද , straight ද කියල අඳුන ගන්න. මම ඉතින් මගේ ගේඩාර් එක ස්ටාර්ට් කලා. මගේ දැනුමෙ හැටියටනම් මිනිහ gay වෙන්න ඔනේ.